Bindowanie dokumentów to świetny sposób, aby nadać im profesjonalny wygląd, a jednocześnie uporządkować je i chronić przed zaginaniem i zabrudzeniem przy przenoszeniu lub przechowywaniu. Odpowiedni dobór grzbietu ułatwi też korzystanie z notatek czy kart ćwiczeń, albo prezentację sprawozdań czy dokumentacji na spotkaniu. Wiele uczelni wymaga bindowania prac dyplomowych przed złożeniem do oceny. Z bindowanymi grzbietami spotkamy się także np. w kalendarzach, zeszytach i książkach. Ale jak to właściwie działa?

Bindownice - rodzaje i działanie

Do bindowania potrzebna jest bindownica. Większość bindownic ręcznych ma podobną budowę: składają się z blatu, na którym kładziemy ułożone kolejno strony i wsuwamy w szczelinę pod element w kształcie walca lub prostopadłościanu, który dziurkuje papier i zakłada grzbiet po przesunięciu w dół wajchy, choć występują także modele nie wymagające dziurkowania stron, czy termobindownice. W zależności od wybranego grzbietu czy okładki będziemy potrzebować różnych urządzeń - lub bindownicy wielofunkcyjnej (multisystemowej). Warto poznać dostępne opcje, aby jak najlepiej dobrać technikę do swoich dokumentów. Przyjrzyjmy się bliżej rodzajom bindownic i sposobów bindowania.

Bindownica grzebieniowa - oprawa grzbietem plastikowym 

To najpopularniejszy sposób bindowania. Bindownica zwana grzebieniową dziurkuje papier, a następnie oprawia w  plastikowy grzbiet z pętelkami trzymającymi kartki. Do grzbietu może być też przymocowania miękka okładka. Ten sposób bindowania nie jest tak wytrzymały i wygodny jak np. bindowanie grzbietem spiralnym czy drutowym, gdyż strony mogą zahaczać przy przewracaniu, a pętelki mogą się rozciągnąć lub otworzyć. Niemniej jednak bindowanie grzbietem plastikowym jest tanie, a oprawione w ten sposób dokumenty lekkie - grzbiet nie zwiększa ich wagi. Co więcej, tą metodą można połączyć aż do 500 stron.

Bindownica do oprawy grzbietem spiralnym

Taka bindownica po przedziurkowaniu papieru przeciąga przez niego metalową spiralę - taką, jaką możemy zobaczyć np. w zeszytach lub kalendarzach ściennych i biurkowych. W ten sposób można połączyć do ok. 280 kartek, a zaletą grzbietów spiralnych jest możliwość rozłożenia dokumentu na płasko i wygodne obracanie stron. 

Bindownica do oprawy drutowej

Ten sposób bindowania wykorzystuje twardą, drutową oprawę, której zwoje zaciska bindownica po przedziurkowaniu kartek. Oprawa drutowa jest uważana jest za bardziej elegancką niż spiralna, co czyni ją odpowiednią do łączenia oficjalnych dokumentów, np. w firmie czy prezentowanych klientowi. Również pozwala na rozkładanie pliku stron na płasko i obracanie stron o 360 stopni, ale tą metodą można połączyć mniej kartek - do ok. 120.

Bindownica kanałowa 

Najczęściej używana do oprawiania prac naukowych czy dyplomów, a także dokumentów notarialnych czy umów. Nie wymaga dziurkowania, szycia czy klejenia - strony łączone są w metalowym kanale - przez co daje profesjonalny, niezwykle estetyczny efekt, zwłaszcza jeśli do grzbietu dołączymy twarde, skórzane okładki. Dostępne są także miękkie okładki z grzbietem plastikowym. Dużą zaletą tej metody jest możliwość rozpięcia dokumentu w razie potrzeby i późniejszego spięcia go podobnie - na przykład jeśli omyłkowo wydrukowaliśmy naszą pracę dyplomową z błędem na jednej stronie.

Termobindownica 

Taką bindownicę stosuje się do produkcji np. książek, katalogów, broszur. Ten sposób bindowania jest nieodwracalny, gdyż wykorzystuje pasek kleju rozpuszczalnego pod wpływem ciepła i trwale zgrzewa grzbiet. 

Jak przygotować dokumenty do bindowania?

Jeśli nie masz doświadczenia w korzystaniu z bindownicy, a nie planujesz bindować dokumentów regularnie, warto skorzystać z usług profesjonalnego punktu - bindownice często znajdziesz np. w punktach druku i ksero. Tym sposobem zaoszczędzisz na kupnie urządzenia i upewnisz się, że kartki są równo ułożone a bindownica poprawnie ustawiona. Jednak nawet jeśli nie będziesz bindować własnoręcznie, upewnij się, że Twój dokument ma poprawny format. Kluczowe są marginesy - szerokości około 2 lub 3 centymetry, aby zostawić miejsce na okładkę i umożliwić wygodne czytanie i przeglądanie. Jeśli drukujesz plik samodzielnie, sprawdź też, czy wszystkie strony są wydrukowane wyraźnie i bez zabrudzeń, poukładane w odpowiedniej, logicznej kolejności. To przyspieszy pracę i zaoszczędzi Ci problemów z rozbudowywaniem i poprawianiem oprawy.